കെ ബി വേണു
I
design dreams
-Ralph Lauren
Drew: The Man Behind the Poster (2013)/Erik P Sharkey/USA/Documentary/97 minutes
സംസാരിക്കാന്‍ തുടങ്ങും മുമ്പേ അവന്‍ വരയ്‌ക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിരുന്നു. ടോയ്‌ലറ്റ്‌ പേപ്പറിലാണ്‌ വരയ്‌ക്കുക. കാരണം വീട്ടില്‍ കിട്ടാവുന്ന പേപ്പര്‍ അതു മാത്രമായിരുന്നു. അച്ഛനുമമ്മയ്‌ക്കും അവനെ തീരെ ഇഷ്‌ടമായിരുന്നില്ല. അവര്‍ക്ക്‌ അവനോട്‌ അകാരണമായ ഭയവുമുണ്ടായിരുന്നു. അതുകൊണ്ട്‌ സ്‌കൂള്‍ വിദ്യാഭ്യാസം കഴിഞ്ഞപ്പോള്‍ത്തന്നെ അവന്‍ വീട്ടില്‍ നിന്ന്‌ ഇറങ്ങിപ്പോന്നു. ഒരു ബാഗു പോലും എടുത്തില്ല. അതുകൊണ്ട്‌ അവനൊന്നും നഷ്‌ടപ്പെടാനും ഇല്ലായിരുന്നു. ചിത്രരചനയ്‌ക്കു വേണ്ടി ജീവിതം പൂര്‍ണ്ണമായും സമര്‍പ്പിച്ച ആ പയ്യന്‍ പില്‍ക്കാലത്ത്‌ ഹോളിവുഡ്ഡില്‍ ഒരു ഇതിഹാസമായി വളര്‍ന്നു. പലര്‍ക്കും അദ്ദേഹത്തിൻറെ പേര്‌ അറിയില്ലായിരിക്കാം. പക്ഷേ, അദ്ദേഹത്തിൻറെ രചനകള്‍ ഒരിക്കലെങ്കിലും കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത സിനിമാപ്രേമികളുണ്ടാകില്ല. പോസ്റ്റര്‍ ഡിസൈനിങ്ങ്‌ എന്ന കലയെ അതിൻറെഏറ്റവും ഉദാത്തമായ തലങ്ങളിലെത്തിച്ച ഡ്രൂ സ്‌ട്രൂസാന്‍ എന്ന ചിത്രകാരനെക്കുറിച്ചാണ്‌ ഇത്രയും പറഞ്ഞത്‌. എറിക്‌ പി ഷാര്‍ക്കി സംവിധാനം ചെയ്‌ത ദ്‌ മാന്‍ ബിഹൈന്‍ഡ്‌ ദ്‌ പോസ്റ്റര്‍ എന്ന ഡോക്യുമെൻറ്ററി സ്‌ട്രൂസാൻറെ വര്‍ണ്ണശബളമായ കലാപ്രപഞ്ചത്തെയും സംഭവബഹുലമായ ജീവിതത്തെയും പരിശോധിക്കുന്നു.
ആര്‍ട്‌സ്‌ കോളേജില്‍ സ്‌ട്രൂസാന്‍ മുഖ്യവിഷയമായി തെരഞ്ഞെടുത്തത്‌ ഫൈന്‍ ആര്‍ട്‌സ്‌ ആയിരുന്നില്ല; ഇലസ്‌ട്രഷന്‍ ആയിരുന്നു. കാരണം ഇലസ്‌ട്രറ്റര്‍മാര്‍ക്ക്‌ അത്യാവശ്യം പ്രതിഫലം കിട്ടിയിരുന്നു. ഫീസ്‌ കൊടുക്കാന്‍ പണമില്ലാത്തതു കൊണ്ട്‌ പലപ്പോഴും ക്ലാസ്സില്‍ നിന്ന്‌ പുറത്താക്കിയിരുന്നു. വരച്ച ചിത്രങ്ങള്‍ വിറ്റുകിട്ടുന്ന പണം കൊണ്ട്‌ ഫീസ്‌ കൊടുത്തു. പട്ടിണി കിടന്ന്‌ പണം ലാഭിക്കുകയായിരുന്നു മറ്റൊരു മാര്‍ഗ്ഗം. ആഴ്‌ചയില്‍ രണ്ടു ദിവസമാണ്‌ ഭക്ഷണം കഴിച്ചിരുന്നത്‌. ഭക്ഷണം കഴിക്കാനുള്ള സമയം പോലും പടം വരയ്‌ക്കാനാണ്‌ അദ്ദേഹം അക്കാലത്ത്‌ ഉപയോഗിച്ചിരുന്നതെന്ന്‌ ഭാര്യ ഡിലന് ചിരിച്ചു കൊണ്ടു പറയുന്നു. പട്ടിണിക്കാരനായ ആ ചിത്രകാരന്‍ അന്നും ഒന്നാന്തരം പ്രാഫഷണലായിരുന്നു. പഠിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുമ്പോള്‍ത്തന്നെ ഡ്രൂവും ഡിലനും വിവാഹിതരായി. കല്യാണം കഴിഞ്ഞ്‌ ആദ്യവര്‍ഷം തന്നെ പുത്രലബ്‌ധിയുമുണ്ടായി. 1500 ഡോളറാണ്‌ ആ ഇനത്തില്‍ ചെലവായത്‌. ആ വര്‍ഷത്തെ ആകെ വരുമാനം മൂവായിരം ഡോളറായിരുന്നു. ഡിലന് ജോലിയും ഉണ്ടായിരുന്നില്ല. മൂന്നു പേരുള്ള കുടുംബം ആയിരത്തി അഞ്ഞൂറു ഡോളര്‍ കൊണ്ട്‌ ഞെങ്ങിഞെരുങ്ങി ജീവിച്ചു. എന്നിട്ടും അവര്‍ സന്തുഷ്‌ടരായിരുന്നു. ദാരിദ്യ്രരേഖയ്‌ക്കു താഴെയുള്ള ആ ജീവിതകാലത്ത്‌ ഭക്ഷണം ഉപേക്ഷിക്കാന്‍ ഡ്രൂവിന്‌ രണ്ടാമതൊന്നാലോചിക്കേണ്ടി വന്നില്ല. ഒന്നുകില്‍ വരയ്‌ക്കാനുള്ള പെയിൻറ്റ്; അല്ലെങ്കില്‍ ഭക്ഷണം അതായിരുന്നു അവസ്ഥ. പെയിൻറ്റ് മതി എന്നു ഡ്രൂ തീരുമാനിച്ചു. ഭക്ഷണം കഴിക്കുന്നത്‌ ധനനഷ്‌ടമുണ്ടാക്കുന്ന ഏര്‍പ്പാടാണെന്ന്‌ വിശ്വസിച്ചു. പെയിൻറ്റ് തന്നെ പിശുക്കിയാണ്‌ ഉപയോഗിച്ചത്‌. ട്യൂബില്‍നിന്ന്‌ വളരെക്കുറച്ച്‌ പെയിൻറ്റ് ഞെക്കിയെടുത്ത്‌ നേര്‍പ്പിച്ച നിറത്തില്‍ വരച്ചു. ഇപ്പോഴും ഡ്രൂവിൻറെ ചിത്രങ്ങളുടെ മുഖമുദ്രയാണത്‌. ദാരിദ്യ്രത്തില്‍ നിന്ന്‌ ഉരുത്തിരിഞ്ഞ ചിത്രരചനാശൈലി.
 |
| ഡ്രൂ സ്‌ട്രൂസാന്‍ |
വളരെ ചെറുപ്പത്തില്‍ത്തന്നെ തൻറെ മേഖല കണ്ടെത്തുകയും അതില്‍ത്തന്നെ ഉറച്ചു നില്‍ക്കുകയും ചെയ്‌തതാണ്‌ ഡ്രൂവിൻറെ തൊഴില്‍പരമായ വിജയത്തിന്‌ കാരണം. ചെറുപ്പത്തില്‍ത്തന്നെ ഡിലനെ കണ്ടെത്തുകയും ആ ദാമ്പത്യത്തില്‍ ഉറച്ചു നില്‍ക്കുകയും ചെയ്‌തതു കൊണ്ട്‌ വ്യക്തിജീവിതത്തിലും വിജയിച്ചു. സംഗീത ആല്‍ബങ്ങളുടെ കവറുകള്‍ വരച്ചുകൊണ്ടായിരുന്നു ഡ്രൂവിൻറെ തുടക്കം തൻറെ ചിത്രങ്ങളടങ്ങിയ ബുക്കുമായി പസഫിക്‌ ഐ ആന്‍ഡ്‌ ഇയര്‍ എന്ന സ്ഥാപനത്തിൻറെ ക്രിയേറ്റിവ്‌ ഡയറക്‌റ്റര്‍ ഏണി സെഫാലുവിനെ ഡ്രൂ ചെന്നു കണ്ടു. ആഴ്‌ചയില്‍ അഞ്ചു ദിവസം ജോലി ചെയ്യാം; നാലു ദിവസത്തെ കൂലി തന്നാല്‍ മതി - ഇതാണ്‌ ഡ്രൂ മുന്നോട്ടു വെച്ച തൊഴില്‍ കരാര്‍. പക്ഷേ ചിത്രങ്ങള്‍ കണ്ട സെഫാലു പറ-ഞ്ഞു ''നിങ്ങള്‍ക്ക്‌ അഞ്ചു ദിവസം ജോലി ചെയ്യാം. അഞ്ചു ദിവ-സത്തെ കൂലിയും വാങ്ങാം.'' അങ്ങനെ ജീവിക്കാനുള്ള മാര്‍ഗ്ഗമായി. ഏതെങ്കിലും ഡിസൈന്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്‌തു തുടങ്ങുമ്പോള്‍ത്തന്നെ ഡ്രൂ കടലാസില്‍ വരയ്‌ക്കാന്‍ തുടങ്ങിയിരിക്കും. ചര്‍ച്ച കഴിയുമ്പോള്‍ ആ കടലാസ്സില്‍ കൃത്യമായ ഡിസൈന്‍ രൂപപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടാകും.
ചലച്ചിത്രലോകത്തിലേയ്‌ക്കുള്ള ഡ്രൂവിൻറെ പ്രവേശനത്തിനു വഴിവെച്ചത്‌ ടോണി സെനിഗര്‍ എന്ന പരസ്യക്കമ്പനിയുടമയാണ്‌. ടോണിയോട്‌ ഡ്രൂവിനെപ്പറ്റി പറയുന്നത്‌ കലാസംവിധായകനായ ബാരി ഷെറെഷെവ്‌സ്‌കിയാണ്‌. അദ്ദേഹം കാറോടിച്ചു പോകുമ്പോള്‍ ഒരു ആല്‍ബത്തിൻറെ കൂറ്റന്‍ പരസ്യം കണ്ടു. ഡ്രൂ ഡിസൈന്‍ ചെയ്‌ത ആലീസ്‌ കൂപ്പറുടെ വെല്‍കം റ്റു മൈ നൈറ്റ്‌മെയര്‍ എന്ന ആല്‍ബത്തിൻറെ പരസ്യമായിരുന്നു അത്‌. ബാരി ഉടന്‍ തന്നെ ആ റെക്കോഡ്‌ വാങ്ങി - അതിൻറെ കവര്‍ ഇലസ്‌ട്രേറ്റ്‌ ചെയ്‌തതാരെന്നറിയാന്‍. താമസിയാതെ ഡ്രൂവിനെത്തേടി ടോണിയുടെ ഫോണ്‍ കോള്‍ വന്നു. സിനിമയ്‌ക്ക്‌ പോസ്റ്റര്‍ ചെയ്യാന്‍ താത്‌പര്യമുണ്ടോ എന്നായിരുന്നു ചോദ്യം. ഡ്രൂവിന്‌ സങ്കോചമായിരുന്നു. ഒടുവില്‍ ഒരു വൈകുന്നേരം അദ്ദേഹം ടോണിയുടെ ഓഫീസിലെത്തി. പസിഫിക്‌ ഐ ആന്‍ഡ്‌ ഇയറില്‍ എത്ര ശമ്പളം കിട്ടുമെന്ന്‌ ടോണി അന്വേഷിച്ചു. അത്രയും കഴിവുകളുള്ള ഒരു കലാകാരന്‍ വാങ്ങുന്ന പ്രതിഫലം കേട്ട്‌ ടോണി ഞെട്ടിപ്പോയി. ഒരു സിനിമയ്‌ക്ക്‌ പോസ്റ്റര്‍ ചെയ്‌താല്‍ ഒരു വര്‍ഷം പസഫിക്കില്‍ കിട്ടുന്ന പ്രതിഫലം കിട്ടുമെന്ന്‌ ടോണി ഡ്രൂവിനെ ബോദ്ധ്യപ്പെടുത്തി. അങ്ങനെയാണ്‌ സ്വതന്ത്രമായി ജോലി ചെയ്യാന്‍ ഡ്രൂ തീരുമാനിക്കുന്നത്‌. ഡേവിഡ്‌ ഗൈലര്‍ സംവിധാനം ചെയ്‌ത ദി ബ്ലാക്‌ ബേഡ്‌ എന്ന ചിത്രത്തിലായിരുന്നു തുടക്കം. 1975 ലായിരുന്നു അത്‌. പിന്നെ തിരിഞ്ഞുനോക്കേണ്ടി വന്നിട്ടില്ല. സിനിമാലോകം ഡ്രൂവിനെ തേടി വരാന്‍ തുടങ്ങി. ടോണിയും ഡ്രൂവും ഇരുപതു വര്‍ഷം ഒരുമിച്ചുണ്ടായിരുന്നു. 1991 -ല്‍ പുറത്തുവന്ന സ്റ്റീവന്‍ സ്‌പീല്‍ബര്‍ഗ്ഗിന്റെ ഹൂക്‌ ആയിരുന്നു ഇവര്‍ ഒന്നിച്ച അവസാന ചിത്രം.
സിനിമാലോകത്തിൻറെയും ബിസിനസ്‌ ലോകത്തിൻറെയും ചതികള്‍ അറിയാത്തതുകൊണ്ട്‌ പലരും ഡ്രൂവിനെ കബളിപ്പിച്ചിട്ടുണ്ട്‌. പാര്‍ട്‌ണര്‍മാരായി പറ്റിക്കൂടിയ ഒരച്ഛനും മകനും കൂടി അദ്ദേഹത്തിൻറെ നൂറു പോസ്റ്ററുകളുടെ ഒറിജിനല്‍ കോപ്പികള്‍ തട്ടിയെടുത്തു. ഇരുപതു വര്‍ഷങ്ങള്‍ക്കു ശേഷം മകന്‍ ആ ചിത്രങ്ങള്‍ ലേലത്തിനു വെച്ചു. ഡ്രൂ കേസ്‌ കൊടുത്തു. ഒടുവില്‍ എല്ലാ പോസ്റ്ററുകളും അദ്ദേഹത്തിനു മടക്കിക്കൊടുക്കാന്‍ കോടതി ഉത്തരവിട്ടു.
ഡിജിറ്റല്‍ സാങ്കേതികവിദ്യയുടെ കടന്നുവരവോടെ ലോകമെങ്ങും പോസ്റ്റര്‍ ഡിസൈനിങ്ങില്‍ സംഭവിച്ച മാറ്റങ്ങളെക്കുറിച്ചാണ്‌ സിനിമയുടെ അവസാനഭാഗത്തില്‍ ചര്‍ച്ച ചെയ്യുന്നത്‌.
No comments:
Post a Comment